Modelowanie przewozów stanowi stosunkowo mało jeszcze popularną w Polsce dziedzinę tak w zakresie metod teoretycznych, jak i ich praktycznego zastosowania. Świadczy o tym chociażby bardzo skromna lista publikacji w języku polskim. Tymczasem przygotowywane projekty inwestycji transportowych, dotyczące zarówno istniejącej jak i nowej infrastruktury, wymagają dysponowania możliwie precyzyjnymi informacjami na temat spodziewanych wielkości zadań przewozowych stojących przed poszczególnymi środkami transportu. W artykule opisano podstawowe metody modelowania stosowane w tym zakresie, koncentrując się szczególnie na zagadnieniach przewozów pasażerskich pomiędzy dwiema aglomeracjami, a zatem w wybranym korytarzu transportowym.
Artykuł opisuje nowoczesne systemy pomiarowe wykorzystywane w drogach kolejowych. Urządzenia sklasyfikowano według prędkości prowadzenia pomiarów. Przedstawione rozwiązania są stosowane na kolejach konwencjonalnych i kolejach dużych prędkości.
W artykule przedstawiono zagadnienie dotyczące włączenia polskich kolei do zrównoważonego systemu transportowego Unii Europejskiej. Scharakteryzowano stan techniczny infrastruktury kolei i skutki eksploatacyjne tego stanu, wynikające głównie z wieloletniego niedoinwestowania. Przedstawiono podział zadań przewozowych w ruchu pasażerskim i towarowym między różnymi przewoźnikami, zmieniający proporcje zwłaszcza w okresie po transformacji ustrojowej w 1989 r. Przedstawiono propozycję usprawnień technicznych, organizacyjnych i finansowych, zmierzających do radykalnej poprawy oferty przewozowej. Scharakteryzowano prace nad wdrożeniem metody obliczania kosztów zewnętrznych transportu. Zasugerowano potrzebę zwiększenia dotacji z budżetu państwa do przewozów kolejowych, jako ważnego sposobu budowy zrównoważonego systemu transportowego.
W artykule przedstawiono rys historyczny Kolei Dużych Prędkości, a także przegląd rozwiązań technicznych taboru do obsługi połączeń międzyaglomeracyjnych w Europie i na świecie. Scharakteryzowano podstawowe parametry techniczne pociągów międzyaglomeracyjnych zestawianych z klasycznych składów wagonowych. Przedstawiono stan obecny i perspektywy rozwoju połączeń międzyaglomeracyjnych w Polsce oraz plany zakupu pociągów do obsługi tych połączeń.
Zagadnienie pojazdów szynowych przewidzianych do obsługi pasażerskiego ruchu aglomeracyjnego, a co za tym idzie o określonych cechach konstrukcyjno-eksploatacyjnych, jest coraz uważniej dostrzegane przez przewoźników kolejowych i przedsiębiorstwa komunikacji miejskiej. Niniejszy artykuł przybliża najważniejsze cechy pojazdów kolejowych, pociągów metra i tramwajów, istotne dla przydatności taboru szynowego w systemie transportu pasażerów w aglomeracjach. W artykule zamieszczono przykładowe rozwiązania konstrukcyjne aglomeracyjnego taboru szynowego produkcji polskiej i zagranicznej, którego parametry eksploatacyjne zaczerpnięte zostały z materiałów promocyjno-informacyjnych producentów.
W artykule omówiono założenia systemu ETCS, jego architekturę i realizowane funkcje. Opisano poziomy i konfiguracje systemu ETCS. Zaprezentowano także system GSM-R oraz interfejs zobrazowania maszynisty dla systemów ETCS i GSM-R.
Artykuł przedstawia podstawowe problemy dotykające dzisiejszego transportu zbiorowego oraz formułuje wnioski i spostrzeżenia. Obrazuje możliwość podjęcia konkretnych rozwiązań organizacyjnych z wykorzystaniem przewoźnika kolejowego, sprzyjających racjonalnej poprawie funkcjonowania i planowania rozwoju systemu transportowego w aglomeracjach miejskich. Przedstawia perspektywy rozwiązania problemów kongestii transportu zbiorowego, konkretyzuje działania, które powinny zostać podjęte i wskazuje wielkości nakładów finansowych przeznaczonych na ten cel.
Wszelkie ograniczenia prędkości powodują konieczność ograniczenia prędkości pociągów. Wzrost prędkości jest związany ze zwiększonym zużyciem energii. Wpływa to na wydłużenie czasu przewozu osób lub ładunków, zwiększa koszty przewozu i wpływa pośrednio na wzrost emisji CO2. Zaniedbania związane z jakością infrastruktury drogowej wpływają na wzrost kosztów eksploatacyjnych, spadek jakości oferty przewozowej i wzrost emisji dwutlenku węgla do atmosfery.
W pracy przedstawiono przegląd prac wykorzystujących Metodę Elementów Skończonych do oceny stanu naprężeń i odkształceń części składowych nawierzchni kolejowej. Przedstawiono typowe modele matematyczne toru kolejowego. Opisano wybrane rozwiązania nawierzchni niekonwencjonalnych i nowatorskie rozwiązanie polegające na wzmocnieniu klasycznej nawierzchni podsypkowej. W artykule przedstawiono również przykładowe wyniki obliczeń rozkładu naprężeń i odkształceń uzyskane drogą symulacji komputerowej dla nawierzchni kolejowej.
streszczenie 
